ΟΘεόκτιστος (απεβ. στις 20 Νοεμβρίου 855) ήταν κορυφαίος Βυζαντινός αξιωματούχος κατά το β' τέταρτο του 9ου αι. και de facto επικεφαλής της αντιβασιλείας του ανήλικου Αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄ από το 842 μέχρι την απόλυση και τη δολοφονία του το 855. Ευνούχος αυλικός, βοήθησε στην άνοδο του Μιχαήλ Β´ στον θρόνο το 822 και ανταμείφθηκε με τους τίτλους του πατρικίου και αργότερα του μαγίστρου. Κατείχε τα υψηλά αξιώματα του χαρτουλαρίου του Κανικλείου και του λογοθέτη του Δρόμου επί Μιχαήλ Β΄ και του γιου του Θεοφίλου. Μετά το τέλος του Θεοφίλου το 842, οΘεόκτιστος έγινε μέλο
ΟΛογοθέτης ήταν αξίωμα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Σημαίνει «αυτός που θέτει τον λόγο», αυτός που παίρνει αποφάσεις στην κυβέρνηση δηλαδή, αξίωμα αντίστοιχο με αυτό του υπουργού σήμερα.